„Zdzisława Sośnicka – 1″~1972

„Zaproś mnie do swych snów”

muz. Janusz Koman

sł. Włodzimierz Patuszyński

 

Za oknem już wstaje brzask

A Ty jeszcze śpisz i śnisz, może o mnie

Kto wie

Tak chciałabym chociaż raz

Jak nikt zgasić świt

By żyć jak najdłużej w Twym śnie

 

Więc, zaproś mnie do swych snów

Choć wstaje dzień, mija noc

Już brzask

Raz zaproś mnie do swych snów

Tam, gdzie nikogo nie będzie prócz nas

 

Za oknem już wstaje brzask

A Ty jeszcze śpij

I snem otul siebie i mnie

A może ja chociaż raz

Jak nikt zgaszę świt

By żyć jak najdłużej w Twym śnie

 

Więc zaproś mnie do swych snów

Choć wstaje dzień, mija noc

Już brzask

Raz zaproś mnie do swych snów

Tam, gdzie nikogo nie będzie prócz nas

 

Chcę być w Twym śnie

Chociaż świt, choć już wstaje brzask

Chcę żyć jak najdłużej w Twym śnie

 

Więc do swych snów zaproś mnie

Zaproś mnie…

 

__________________

(c) Zdzisława Sośnicka, Zdzisława Sośnicka